Uit wetenschappelijk onderzoek, gepubliceerd in Ecology and Evolution, is gebleken dat sidderalen in een groep kunnen jagen en dan stroomstoten kunnen uitdelen aan de prooien die hun doelwit zijn. In de Amazone is waargenomen dat ze prooien aanvallen met gesynchroniseerde stroomstoten.
'Het was echt fantastisch', laat onderzoeker Carlos David de Santana weten aan de BBC. Hij is werkzaam voor het Smithsonian Museum of Natural History in Washington. 'Ik heb twintig jaar gestopt in het bestuderen van elektrische vissen, maar ik heb nog nooit zoveel sidderalen bij elkaar gezien.'
Dr. Santana heeft eerder vastgelegd dat er drie soorten sidderalen zijn, terwijl er meer dan 250 jaar lang werd gedacht dat er maar één soort (Electrophorus electricus) was. Verder heeft hij al 85 nieuwe elektrische vissen geconstateerd in het water van de Amazone.
Onlangs wist hij ook vast te leggen dat een sidderaal maar liefst 860 volt kan produceren. Het gaat om de Eletrophorus voltai als soort zijnde en dit was in 2019 ontdekt. Daarnaast bestaat nog de Electrophorus varii. Hiervoor was het hoogste voltage bij sidderalen, die twee meter lang kunnen worden, 650 volt.
Dr. Santana noemt de gezamenlijke roofactie van sidderalen uniek. 'Als je kijkt naar alle gewervelde dieren - dat zijn er 65.000 - daarvan doen er maar 100 aan sociale predatie', schetst hij de bijzonderheid van de vastgelegde actie vast.
Sidderaal nuttig voor de mens
De biologische batterij van de sidderaal heeft de basis gelegd voor implantaten op medisch gebied als bijvoorbeeld de pacemaker. Dit laat volgens dr. Santana zien dat we nog meer kunnen leren van niet alleen deze soort, maar ook van de Amazone en alle biodiversiteit op de wereld. Dit onderzoek laat zien, terwijl de ontbossing van de Amazone gaande is, dat 'er veel is van levende organismen dat we nog niet weten'.
Lees ook